-
1 podporządk|ować
pf — podporządk|owywać impf Ⅰ vt 1. (opanować) to subdue [kraj, naród]; to gain control over [instytucję, organizację]- podporządkować kogoś swojej woli to bend sb to one’s will- podporządkować sobie kościół/partię to gain control over a Church/a party2. (uzależnić) to subordinate [sztukę, procedury] (czemuś to sth)- podporządkowywać prawo czyimś interesom to bend the law to suit sb- podporządkować wojsko władzy cywilnej to bring the army under civilian control- gospodarka jest całkowicie podporządkowana ideologii the economy is entirely subordinated to ideological considerations- teraz wszystko jest podporządkowane dziecku now everything revolves around the babyⅡ podporządkować się — podporządkowywać się to submit, to yield (komuś/czemuś to sb/sth)- podporządkować się czyjejś woli/decyzji to submit a. yield to sb’s will/decision- podporządkowywać się autorytetom to submit to authority- ona nie podporządkowuje się modom she doesn’t follow fashions- on się nie umie podporządkować he’s unable to take orders a. submit to disciplineThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podporządk|ować
-
2 podporządkowywać
podporządkowywać [pɔtpɔʒɔntkɔvɨvaʨ̑] < perf podporządkować>I. vt1) ( poddawać czyjejś władzy)\podporządkowywać kogoś/coś komuś jdn/etw jdm unterstellen [ lub unterordnen]2) ( uzależnić od czegoś)chciał podporządkować ją swojej woli er wollte sie seinem Willen unterwerfenII. vr1) ( uznawać czyjąś władzę)\podporządkowywać się komuś sich +akk jdm unterordnen2) ( stosować się do czegoś)\podporządkowywać się czyimś poleceniom jds Anordnungen +dat folgen, sich +akk jds Anordnungen +dat fügen
См. также в других словарях:
podporządkować — dk IV, podporządkowaćkuję, podporządkowaćkujesz, podporządkowaćkuj, podporządkowaćował, podporządkowaćowany podporządkowywać ndk VIIIa, podporządkowaćowuję, podporządkowaćowujesz, podporządkowaćowuj, podporządkowaćywał, podporządkowaćywany… … Słownik języka polskiego
pantofel — 1. pot. Być, siedzieć pod (czyimś) pantoflem; dostać się pod (czyjś) pantofel «podporządkować się komuś całkowicie (najczęściej o mężu w stosunku do żony)»: (...) przez dwadzieścia lat siedział pod pantoflem i pozwolił, żeby żona szantażowała go… … Słownik frazeologiczny
palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… … Słownik frazeologiczny
palec — m II, D. paleclca; lm M. paleclce, D. paleclców 1. «jeden z pięciu członków stanowiących zakończenie ręki lub stopy człowieka; także zakończenie kończyn u zwierząt i ptaków» a) «palec u ręki» Duży, serdeczny palec. Mały palec. Wskazujący palec.… … Słownik języka polskiego
pantofel — m I, D. pantofelfla; lm M. pantofelfle, D. pantofelfli 1. zwykle w lm «lekkie, płytkie obuwie bez cholewek» Pantofle letnie, tenisowe, gimnastyczne, sportowe, wizytowe. Pantofle damskie, męskie. Ciepłe, domowe, ranne pantofle. Skórzane,… … Słownik języka polskiego
wola — ż I, DCMs. wolali, blm «dyspozycja psychiczna człowieka do świadomego i celowego regulowania swego postępowania, do podejmowania decyzji i wysiłków w celu realizacji pewnych działań, przyjęcia pewnych postaw, a zaniechania innych» Coś zgodne z… … Słownik języka polskiego
łaska — I ż III, CMs. łaskasce; lm D. łask 1. «względy, łaskawość, przychylność, wspaniałomyślność czyjaś; wyróżnianie, faworyzowanie kogoś» Wkraść, wkupić się, wśliznąć się w czyjeś łaski. Ubiegać się o czyjeś łaski. Zyskać sobie łaski. Mieć u kogoś… … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
